In deze moderne tijd hebben veel mensen meerdere relaties achter de rug. Waarvan de scheiding al dan niet geslaagd is verlopen. Inderdaad: ‘geslaagd’. Niet alleen relaties, banen, opvoedingen, ondernemingen kunnen slagen of mislukken. Dat gaat ook op voor scheidingen of rouw na overlijden van geliefden.
Kenmerken van een geslaagde scheiding zijn:
- Niet meer overspoeld worden door woede, verdriet, rancune of machteloosheid bij het denken aan of geconfronteerd worden met de ex
- Een realistisch beeld hebben van wat er is gegeven en genomen, van de goede en slechte tijden
- Een eerlijk beeld hebben van het eigen aandeel in het vastlopen van de relatie
- Kunnen terugkijken op een periode waarin het leven is geleefd en keuzes zijn gemaakt, die passen bij de wijsheid van toen
- Als er kinderen zijn: het volop gunnen aan de ex-partner van een vrij contact met de kinderen. Tenzij er gegronde redenen zijn voor wantrouwen, bv. i.v.m. misbruik.
- Jezelf de tijd hebben gegund om je wonden te likken. Het aandurven om weer een tijd alleen te zijn en je autonomie te herstellen. (Mijn ervaring is dat mannen daar vaak meer moeite mee hebben dan vrouwen)
- Niet overdreven waakzaam of wantrouwend zijn om in nieuwe relaties in ‘dezelfde valkuilen te stappen’ . Beter gezegd: volop bereid zijn om diezelfde valkuilen weer tegen te komen en proberen om er anders mee om te gaan.
In de verwerking van een scheiding komen bijna altijd ook zaken of patronen aan de orde die vroeger in het gezin van herkomst hebben gespeeld. Als ook daarin dingen worden losgelaten kan er –behalve opluchting- een gevoel van leegte volgen. Emoties vasthouden kan nl. de functie hebben dat je de eenzaamheid uit de weg gaat. Terwijl juist die eenzaamheid zorgt voor heling. En vergeving. En het ontdekken van nieuwe creativiteit en hervinden van levensbronnen in jezelf.
21-12-2019